Futbolun Oyunu Değil, Paranın Turnuvası: 2026 Dünya Kupası ve Uçan Bilet Fiyatları

Yıl 2026’ya yaklaşırken, dünya futbolunun kalbi Amerika Birleşik Devletleri, Kanada ve Meksika’da atacak. Turnuva daha başlamadan heyecan dorukta… Ama bu heyecanı yaşayanlar artık sadece sahadaki oyuncular ya da tribünlerdeki çocuklar değil; bankalar, kart şirketleri ve dev kurumsal sponsorlar da en az onlar kadar işin içinde.

Çünkü 2026 Dünya Kupası, futbolun parayla sınandığı yeni düzenin vitrini olacak gibi duruyor.

Hafta başında satışa çıkan misafirperverlik (hospitality) paketlerinin fiyatları dudak uçuklattı: 3.500 dolardan başlayıp 70 bin doların üzerine çıkan özel tribün ve süit biletleri… Bu fiyatlarla bırakın emekçiyi, ortalama bir aile bile çocuğunu alıp maç izlemeyi hayal bile edemez. Oysa futbol, tam da o çocuğun gözlerindeki ışıltıydı bir zamanlar.

FIFA Başkanı Gianni Infantino, futbolu “herkesin oyunu” olarak tanımlamaktan hiç vazgeçmiyor. Ama bugünkü tablo, bu söylemin tam tersini gösteriyor. Turnuvaya dair açıklanan tahmini ortalama grup maçı bileti fiyatı 305 dolar. Henüz genel satış bile başlamadı. Misafirperverlik dışı biletler piyasaya sürüldüğünde neyle karşılaşacağımızı kimse kestiremiyor. Ama yön belli: tribünlere halk değil, sermaye oturacak.

Trump döneminde siyasetin pazarlanma biçimi neyse, futbolun da bugünkü yönetimi benzer bir vitrin siyaseti sergiliyor. Süslü stadyumlar, devasa reklam panoları, lüks paketler ve özenle seçilmiş ‘görüntüler’… Ama içeriğe, özüne dokunduğunuzda bomboş bir alanla karşılaşıyorsunuz.

Infantino’nun yönetimindeki FIFA, futbolu dünya halklarının ortak değerinden, şirketlerin sponsorlu vitrinine dönüştürdü. Tıpkı Trump’ın Amerika’sı gibi: güçlü görünen ama derin eşitsizliklerle bölünmüş bir sahne. Sahne ışıl ışıl, ama arka sokaklar karanlık.

2026 Dünya Kupası’nın ev sahibi üç ülke; ABD, Kanada ve Meksika, geniş bir coğrafyada turnuvayı düzenlemeye hazırlanırken, taraftarın cüzdanı buna hazır değil. ABD’nin ortalama asgari ücretle çalışan bir vatandaşı, bir maç izlemek için maaşının üçte birini gözden çıkarmak zorunda kalacak.

FIFA, futbola olan tutkuyu değil; bu tutkudan kim daha çok para kazanır, onu hesaplıyor artık.

Ama unuttukları bir şey var: Futbol, endüstri değil duygudur. Gol sevincidir, sokakta oynayan çocuğun topuna heyecanla koşmasıdır. O çocuk tribünlere ulaşamazsa, bu oyunun anlamı da, geleceği de kalmaz.

Bu yüzden sormak gerekiyor:

FIFA gerçekten kimin oyununun peşinde?

Ve daha önemlisi:

Trumpvari vitrinler uğruna, halkın oyunu olan futbol daha ne kadar satılacak?

Cevaplar sahada değil, bilet gişelerinde gizli bu kez…

Futbolun En Pahalı Turnuvası Amerika’da mı Olacak?

Infantino’nun Zenginler Kulübünde Ne İşi Var?

FIFA’nın başındaki Gianni Infantino, futbolu evrenselleştirme iddiasıyla sahneye çıkmıştı. Ama bugün geldiğimiz noktada, Infantino’nun Forbes zenginler listesine yaklaşan serveti, onun hangi takımı tuttuğunu bize açıkça gösteriyor: Halk değil, elitler.

İşin çarpıcı yanı ise şu: Dünya Kupası’na ev sahipliği yapan ülke ABD. Yani küresel kapitalizmin vitrini. Ve işin içine Trump sonrası Amerika’nın “görkemli ama derin eşitsizlikli” ekonomik düzeni de girince, tablo daha netleşiyor. Şimdi soralım:

Futbol tarihinin en pahalı Dünya Kupası neden Amerika’da yapılıyor?

Ve daha önemlisi:

FIFA Başkanı Infantino’nun Trump’ın dostları arasında, zenginler kulübünde yer alması gerçekten bir tesadüf mü?

Belki de bu soruların yanıtı, Infantino’nun giydiği pahalı takım elbiselerde, özel jetlerle yaptığı toplantılarda ya da taraftardan uzaklaşan FIFA yönetiminde gizlidir.

Ama bildiğimiz bir şey var:

2026 Dünya Kupası, futbolun değil, finansın oynadığı bir turnuva olacak.

Ve bu kez gol sevincini ilk yaşayanlar futbolcular değil, banka hesapları olacak.