Amerika’da Okul Saldırıları: Rutinleşen Kâbus

ABD’de okullar açılır açılmaz toplumun üzerinde kara bir gölge dolaşmaya başlar: Ülke çapında 50 eyalette okullar Ağustos ayının 20’sinden sonra Eylül ayının ikinci haftası arasında eyalet kanunlarına göre değişiyor. Silahlı saldırı korkusu. Çocuklarını sabah sırt çantalarıyla okula gönderen ebeveynler, aslında içten içe tek bir dua eder: “Allah’ım, evladım sağ salim eve dönsün.” Ne acıdır ki dünyanın en güçlü ülkesi olarak görülen Amerika’da bir anne babanın en büyük duası artık bu oldu.

Silahlı saldırılar, bu ülkenin sıradan gerçeği haline geldi. ABD’de her yıl yüzlerce okul saldırısı ve buna benzer şiddet vakaları yaşanıyor. Ne yazık ki artık manşetlerde “okul saldırısı” haberini görmek kimseyi şaşırtmıyor. Bir ülke düşünün ki çocuklarını okula göndermek bile anne-baba için yürek burkan bir endişe sebebi olsun.

Okulların İlk Haftası Minneapolis’te Kara Gün

Son örnek Minnesota eyaletine bağlı Minneapolis’te yaşandı. Bir Katolik okuluna düzenlenen silahlı saldırıda 8 ve 10 yaşında iki çocuk hayatını kaybetti, 14’ü çocuk 17 kişi yaralandı. Saldırgan, olay yerinde kendisine ateş ederek yaşamına son verdi.

İki küçük çocuğun hayatı, daha başlamadan bitirildi. Arkasında gözyaşı döken aileler, travma yaşayan yüzlerce öğrenci ve sessizliğe gömülen bir toplum kaldı. O anları gören bir ebeveynin çocuğuna sarılışını, bir öğretmenin öğrencilerini korumak için kendini siper etmesini düşünün… Bunlar bir Hollywood filminin sahnesi değil; Amerika’nın güncel gerçeği.

Sorunun Kökleri: Silah, Zorbalık, Yalnızlık

Araştırmalara göre okul saldırılarının arkasında pek çok neden var. Zorbalık, aile içi şiddet, işlevsiz aile yapısı, gözetim eksikliği, akıl hastalıkları ve en önemlisi ateşli silahlara kolay erişim. Saldırganların %75’i zorbalığa uğradığını, %61’i intikam duygusuyla hareket ettiğini söylüyor. Bir kısmı depresyon, intihar düşüncesi ya da dikkat çekme isteğiyle silaha sarılıyor.

Bütün bunların ortak noktası ise şu: Amerika’da silaha erişim, su içmek kadar kolay. Market rafında ekmekle yan yana satılan mermiler, internet üzerinden sipariş edilebilen silahlar, 18 yaşında gençlere verilen ruhsatlar… Çocukların eline geçmesi için hiçbir engel yok.

Washington Post’un Çarpıcı Çalışması

Washington Post, 1999’dan bugüne yaşanan okul saldırılarını inceleyerek 29 Mart 2023’te kapsamlı bir rapor yayımladı. Veriler, bu ülkenin trajedisini gözler önüne seriyor:

• 1999’dan bu yana 374 okul saldırısı gerçekleşti.
• 348.000 öğrenci, okulunda silahlı saldırıya tanıklık etti.
• En az 199 öğrenci, öğretmen ve görevli hayatını kaybetti.
• 424 kişi yaralandı.

Bu tablo sadece bir istatistik değil; her bir rakam bir aile, bir çocukluk, yarım kalan bir hayal demek.

Amerika’nın “Sıfır Tolerans” Çıkmazı

ABD’de yıllardır “sıfır tolerans” politikaları uygulanıyor. Yani şiddete, disiplin ihlallerine karşı okul yönetimleri sert tedbirler alıyor. Ancak bu politikalar, gençlerin sorunlarını çözmek yerine onları daha da yalnızlaştırıyor. Psikolojik desteğin yetersizliği, ailelerin çocuklarını takip edememesi, okulların sadece “kural koyucu” bir yapıya dönüşmesi, sorunları daha da büyütüyor.

Bugün Amerika’da bir genç, içine düştüğü yalnızlığı sosyal medya paylaşımlarıyla ya da bir silahla ifade etmeye çalışıyor. Çünkü sistem, ona başka bir yol sunmuyor.

Silah Lobisi ve Siyasetin Çaresizliği

Peki, bu kadar acıdan sonra neden hâlâ çözüm bulunamıyor? Cevap basit: Silah lobisi. ABD’de silah satışlarından yılda 70 milyar dolardan fazla gelir elde ediliyor. Bu devasa endüstri, Kongre’nin üzerinde adeta gölge hükümet gibi duruyor. Silah satışını sınırlayacak her yasa girişimi, ya rafa kaldırılıyor ya da yumuşatılıyor.

Bugün Amerika’da 330 milyon nüfusa karşılık 400 milyondan fazla kayıtlı silah var. Yani her vatandaşın elinde bir değil, birden fazla silah bulunuyor. Böyle bir tabloda okul saldırılarının önüne geçmek mümkün mü?

Çocukların Gölgesinde Büyüyen Toplum

Amerikan toplumu, artık okul saldırılarını kabullenmiş gibi. Her yeni saldırı haberiyle birlikte birkaç gün süren yas, ardından tekrar sıradan hayat… Oysa bu saldırılar, sadece kurbanların değil, o sınıflarda oturan tüm çocukların ruhunda derin yaralar açıyor. Bugün okullarında silah sesleri duyan 348 bin çocuğun ileride nasıl bir yetişkin olacağını kimse bilmiyor.

Bir psikologun dediği gibi: “O çocuklar sadece bir saldırıya tanık olmadı; güven duygularını da kaybettiler.” Güvensiz büyüyen bir nesil, nasıl bir toplum inşa edecek? İşte asıl endişe edilmesi gereken nokta bu.

Bana sorarsanız, Amerika’nın en büyük sorunu ne ekonomik dalgalanma ne de dış politika krizleridir. Bu ülkenin asıl trajedisi, kendi çocuklarını koruyamamasıdır. Çünkü bir devletin gücü, önce çocuklarına uzanan eli durdurabilmesinde ölçülür.

Bugün Washington’daki siyasetçiler, milyarlarca doları savaşlara ve askeri bütçelere ayırırken, bir çocuğun sırt çantasında kurşun geçirmez yelek taşımak zorunda kalması, bu ülkenin ne kadar yanlış önceliklere sahip olduğunu gösteriyor.

Amerika, kendi geleceğini kendi elleriyle vuruyor. Ve bu yaralar, sadece bugünün değil, yarının da kabusu olacak gibi görünüyor.